Tag archieven: Zorg

Zullen we samen een vlieger oplaten?

Ik merk dat naarmate je ouder en meer ervaren wordt, je steeds vaker het keurslijf uittrekt waar je als jonge professional en als mens in gepropt bent. Bij de grote consultantsfirma waar ik vroeger werkte was de stelregel dat voor iedere opdracht die je uitvoerde, een plan van aanpak gemaakt moest worden. Bij voorkeur in een Prince2 format en altijd geaccordeerd door je opdrachtgever.

Is facturen boeken ook een project?

‘Tja, maar wat nou als je op een administratie wordt ingezet om facturen te boeken?’ Een vraag die regelmatig kwam van de wat jongere professionals. ‘Ja ook dan’, werd gesteld. Want dat je wordt ingehuurd kent altijd zijn oorsprong in een moment van behoefte. Een moment waarop de opdrachtgever een probleem signaleert met als effect of uitkomst dat er te weinig mankracht is.

Omdat binnen het consultantsbedrijf de stelregel was dat een professional altijd verwachtingen moest overtreffen, werd door middel van een projectmatige aanvliegroute gewerkt naar een structurele oplossing van een probleem. En dat werkte dus, daarmee was de consultant in control, van toegevoegde waarde en door een tijdelijke inzet werd een permanente oplossing bereikt.

De KITE-vlieger

De stelregel van altijd werken volgens een projectmatige aanpak en te werken met het kop, romp en staart principe, hanteer ik nog steeds. Dat zit ingebakken en is bewezen succesvol. Ik heb deze aanpak zelf tot de KITE-methode gebombardeerd. Een methode waarbij het oplaten van de vlieger symbool staat voor het projectmanagementtraject. De vlieger maakt een reis waarbij in de aanvliegroute vooraf de Kwaliteit wordt bepaald, dan tevens de Investering (wat mag het gaan kosten?), binnen welke Tijd het doel gerealiseerd is en met als eindbestemming het beoogde Eindresultaat.

Wel laat ik steeds meer de theoretische principes los van bijvoorbeeld een Prince2 of andere techniek. Ook wordt de vaktechnische context in verhouding tot de gedragsmatige en veranderingscontext, steeds kleiner. En binnen mijn sector De Zorg merk ik dat de maatschappelijke context meer en meer belangrijk wordt.

Oude rotten

Kortom, een gedeelte van het keurslijf is inmiddels verdwenen. Ik vind het grappig om te zien dat veel oude ‘rotten’ vaak helemaal geen keurslijf meer lijken te hebben, die hebben alle principes in de loop der jaren afgeschud. Als deze mensen je opdrachtgever zijn, dan heb je mogelijk een andere uitdaging. Want hoe manage je je opdrachtgever terug in het keurslijf? Of moet je dat juist niet willen?

Een eerste gesprek met zo’n opdrachtgever open ik altijd met de vraag: ‘Zullen we kijken of we samen een vlieger kunnen oplaten?’

Als fraudeur in de zorg je beroep is

Op de website van Zorgvisie staat een mooie definitie van fraude in de zorg zoals deze door het ministerie van VWS is geformuleerd: ‘ Opzettelijk gepleegde onrechtmatige feiten, die ten laste komen van voor de zorg bestemde middelen’. Met andere woorden: bij fraude zijn bewust wettelijke regels overtreden, anderen zijn misleid en de dader heeft er financieel voordeel bij.

Als het gaat om de landelijke focus op fraude in de zorg, dan gaat het vooral over zorginstellingen die te veel declareren bij verzekeraars of consumenten die uitkeringsregelingen misbruiken. Waar minder aandacht aan wordt geschonken, is de fraude door personen die geld of goederen onttrekken uit de zorginstelling waar ze werkzaam zijn. Oftewel: medewerkers die stelen.

Kerstpakkettensyndroom

Ik heb meerdere fraudeonderzoeken begeleid. Zo hebben we ooit een leidinggevende van afdeling inkoop betrapt die extra goederen bestelde en deze vervolgens via een privé-verkoopkanaal doorverkocht. Ook komen we regelmatig nog het kerstpakkettensyndroom tegen. Inkopers die rond kerst van leveranciers een (buitensporig) mooi extraatje toegestopt krijgen.

Het is lastig te bepalen wat nou fraude is, want wat de een misdadig vindt, kan de ander als normaal beschouwen. Als ik aan een groep mensen vraag wie er ooit van het werk een pen, gummetje of kladblok mee naar huis heeft genomen, of wie er weleens wat langer op internet zit om bijvoorbeeld een vakantie uit te zoeken, krijg ik meestal een bevestigend antwoord. Men vindt dat sommige dingen vanuit het gewoonteprincipe moeten kunnen en ‘ het gaat toch al jaren zo!’.

Bij ons valt het wel mee

Bij een P&O-afdeling van een ziekenhuis hebben we eens een onderzoek gedaan naar de juistheid van de urenregistratie door medewerkers. We stuiten op een medewerkster die veel afwezig was en waarvan het vermoeden bestond dat zij minder uren werkte dan contractueel was afgesproken. Zij verklaarde zelf dat ze bij afwezigheid vakantie-uren opnam of thuis aan het werk was. Nadat er tijdelijk een aanwezigheidskalender was bijgehouden en deze naast de urenadministratie kon worden gelegd én na een simpele check op haar inlogstatistieken wisten we hoe het echt zat.

Dit zijn op zich niet hele spannende voorbeelden en de impact lijkt wellicht niet groot. Maar de Association of Certified Fraud Examiners schat dat bedrijven jaarlijks 5 procent van hun omzet kunnen afboeken door fraude of diefstal. Toch hoor ik vaak dat ‘het bij ons wel mee zal vallen’.  Niet dus. En let op, ontkenning in combinatie met laksheid leidt tot ruimte voor fraudeurs om toe te slaan.

Spoedbetaling

Van één van ‘mijn fraudeurs’ weet ik dat deze professioneel fraudeur is. Hij werkt al tientallen jaren als Hoofd Economische Dienst / Controller voor instellingen in de ouderen- en/of gehandicaptenzorg. Vanuit deze positie fraudeert hij door valse facturen in te dienen van de grote verzekeraars met als omschrijving terugbetaling budget of iets dergelijks. Gele sticker erop met ‘gewijzigd banknummer’ en een handtekening met een opdracht tot spoedbetaling zorgen ervoor dat er jaarlijks tonnen aan zorggelden naar een bankrekening van hemzelf kunnen worden gesluisd.

Hij is al meerdere keren opgepakt, maar rechtszaken hebben tot nu toe nog niet tot zware straffen geleid. Wel moet hij iedere keer het gestolen geld terugbetalen, maar telkens blijkt dat de man geen cent heeft. Het geld sluist hij waarschijnlijk op tijd weg. Als hij gepakt wordt en ontslagen is, zoekt  hij een nieuwe baan en begint gewoon weer opnieuw.

Bim Bam Bom, klokkenluider

Ik hoop de lezers van deze blog bewust te maken van het feit dat er in ieder bedrijf fraudeurs rondlopen en dat een gezonde portie achterdocht goed is. Want een uitgebreide AO/IC en periodieke audits brengen lang niet altijd fraude aan het licht. De laatste schakel binnen aanwezige controlesystemen is nog altijd de integriteit van de sleutelfunctionarissen. En of het nu ging om de stelende inkoper, de P&O-dame die sjoemelde met haar uren of de HEAD die geld stal; allen liepen ze tegen de lamp doordat collega’s alert waren op hun (afwijkende) gedrag.

“Het ziekenhuis: waar parkeert u uw auto?”

Bij zorginstellingen tijdelijke en projectmatige inzet van finance & control professionals. Vakinhoudelijke expertise en pragmatische oplossingen. Dat is wat DEFINANCIALS in de Zorg voor u doet. Mijn blog:

Juni 2010: Ziekenhuizen worden steeds klantgerichter. Het tegeltje met “De patiënt centraal” tref je steeds vaker aan. “De patiënt centraal” laat zien waar het ziekenhuis de focus heeft in het denken. Maar blijkt dat ook uit het doen? Ook binnen financiële afdelingen doet klantgerichtheid haar intrede.

Dan gaat het vooral om de klantgerichtheid richting de medisch specialisten: interne dienstverlening die erop gericht is inzicht te geven in de financiële performance. Ik zie het daar vaak misgaan omdat het complexe batenstelsel en de moeilijk te begrijpen kostenstructuren vaak veel toelichting vragen en afleiden van waar het voor een arts echt om draait, namelijk innovatie, gericht op het beter beter maken van patiënten.

Patiëntgericht denken

Controllers die de slag maken van klantgericht naar patiëntgericht denken verdiepen zich meer in hoe een patiëntproces verloopt en slaan de brug tussen dit proces en financiën. “De patiënt centraal” richt zich dan niet alleen op het primaire zorgproces, maar bijvoorbeeld ook op het intaketraject, de patiëntenlogistiek en nazorg. Hoeveel klantgerichter wordt een specialist als hij in staat is beter afspraken na te komen? Wat is de winst als de specialist minder tijd kwijt is aan registratie en administratie? Hoe kunnen verschillende specialismen samenwerken en betere zorg leveren zonder onduidelijkheden over complexe verrekensystemen? Juist, door interne klantgerichtheid met patiëntfocus.

Patiëntgericht adviseren

De controller is adviseur en specialist in processen. Maar is de controller ook adviseur als het gaat om patiëntgerichtheid? En zo ja, tot hoever gaat patiëntgericht adviseren? Toen ik onlangs ‘s morgens vroeg bij een ziekenhuis mijn auto wilde parkeren moest ik doorrijden tot de derde etage voordat ik een plekje vond. Even later, toen ik wilde vertrekken, zag ik een file voor de parkeergarage staan. Op de gezichten van de bestuurders zag ik de stress omdat zij mogelijk te laat waren voor hun afspraak. Patiënten die wel een plek hadden gevonden, stonden minimaal op de derde etage van de garage en moesten een flinke afstand te voet afleggen voordat zij in het ziekenhuis waren. Patiëntgericht adviseren tot op parkeergarageniveau? Waar parkeert u uw auto?